(Kuching, 28 Feb) – Sebanyak 13 persatuan yang mewakili sektor perladangan dan komoditi utama Malaysia (termasuk Sarawak), semalam bersama-sama menggesa kerajaan persekutuan supaya hasil kutipan Cukai Keuntungan Luar Biasa (Windfall Profit Levy, WPL) disalurkan semula ke dalam industri, dan bukannya dibiarkan lesap sebagai sebahagian daripada pendapatan am kerajaan.
Persatuan-persatuan ini menyatakan bahawa syarikat-syarikat perladangan telah lama menyumbang besar kepada kewangan negara, tetapi pelaksanaan berterusan cukai keuntungan luar biasa telah membebankan kos dan menjejaskan keseimbangan pasaran, terutamanya kerana syarikat perladangan juga perlu membiayai program subsidi minyak masak kerajaan.
Kenyataan tersebut menegaskan: “Tiada industri lain yang disasarkan secara khusus seperti ini. Cukai keuntungan luar biasa tidak boleh menjadi satu lagi sumber pendapatan kerajaan semata-mata. Ia mesti dilaburkan semula ke dalam sektor perladangan dan komoditi utama untuk memacu penanaman semula, mekanisasi, kelestarian serta mengurangkan beban subsidi minyak masak. Dengan kos semasa yang tinggi, keadaan ini sukar untuk diteruskan.”
Kenyataan bersama ini ditandatangani oleh 13 persatuan industri, termasuk: Persatuan Minyak Sawit Malaysia (MPOA), Persatuan Pemilik Ladang Malaysia (MEOA), Persatuan Pemilik Ladang Sawit Sarawak (SOPPOA), Persatuan Peladang Malaysia Timur (EMPA), Persatuan Pekebun Sawit Daya Sarawak (DOPPA), Persatuan Kilang Penapis Sawit (POMA), Persatuan Pengeluar Minyak Makan Malaysia (MEOMA), Persatuan Pengeluar Oleokimia Malaysia (MOMG), Persatuan Biodiesel Malaysia (MBA), Persatuan Pengeluar Pertanian Malaya (MAPA), Persatuan Pengurus Ladang (ISP), Persatuan Penapis Minyak Sawit Malaysia (PORAM), serta Persatuan Pekebun Kecil Seluruh Negara (NASH).
Persatuan-persatuan ini menekankan empat bidang utama di mana hasil cukai keuntungan luar biasa perlu dilaburkan, termasuklah penanaman semula. Dengan kenaikan kos dan kekurangan insentif, kadar penanaman semula kini perlahan, mengancam pengeluaran masa depan.
Kenyataan itu berkata: “Jika cukai keuntungan luar biasa dimasukkan ke dalam dana bercukai industri yang berstruktur, ia dapat menyediakan pinjaman mudah serta sokongan bersasar bagi melonjakkan pemulihan ladang-ladang tua.”
Bidang kedua ialah menyokong mekanisasi, teknologi, automasi dan solusi tenaga boleh baharu bagi menangani kekurangan tenaga kerja dan kenaikan kos.
Kenyataan itu menjelaskan: “Dana cukai keuntungan luar biasa boleh digunakan untuk R&D, insentif cukai dan projek perintis untuk meningkatkan kecekapan dan mengurangkan kebergantungan kepada pekerja asing.”
Dalam suasana pematuhan industri peringkat global yang semakin ketat, termasuk regulasi penebangan hutan, tuntutan kredit karbon dan standard tenaga boleh baharu, persatuan menegaskan bahawa pelaburan dana ke dalam projek-projek lestari seperti bio-gas, biometana, serta pensijilan karbon adalah amat penting bagi memastikan akses pasar Malaysia terjamin.
Mereka menekankan bahawa apabila harga Minyak Sawit Mentah (CPO) melebihi RM3,900 satu tan, pengeluar kini terpaksa menanggung kerugian besar demi mengekalkan harga siling minyak masak botol RM2.50 sekilogram seperti yang ditetapkan kerajaan.
Kenyataan itu berkata: “Ini tidak mampan. Jurang antara harga sebenar CPO dan harga minyak subsidi semakin melebar, bukan sahaja menekan kewangan pengeluar, malah menimbulkan kebimbangan terhadap kelestarian sistem subsidi itu sendiri.”
Persatuan mendesak kerajaan menyemak semula harga siling minyak masak atau menggunakan dana cukai keuntungan luar biasa untuk menampung kerugian pengeluar.
Mereka turut menggesa semakan segera terhadap paras ambang cukai keuntungan luar biasa, menegaskan bahawa cukai tersebut kini tidak lagi mencerminkan ‘keuntungan luar biasa’ yang sebenar, sebaliknya bertukar menjadi satu langkah punitif. Dengan kos pengeluaran purata kini RM2,600 hingga RM3,000 satu tan dan harga baja naik 30% sejak hujung 2024, cukai sebanyak RM150 satu tan telah menipiskan margin keuntungan secara kritikal, hingga mengancam kelangsungan industri.
Persatuan itu menegaskan komitmen untuk menyokong keselamatan makanan Malaysia, pembangunan luar bandar dan daya tahan ekonomi, namun menegaskan perlunya satu kerangka yang lebih adil.
Kenyataan itu merumuskan: “Dana yang dikutip daripada industri mesti disalurkan semula kepada industri. Menyalurkan semula dana cukai keuntungan luar biasa ke Kementerian Perladangan dan Komoditi merupakan satu-satunya jalan yang adil dan munasabah.”
Persatuan-persatuan ini menyatakan bahawa syarikat-syarikat perladangan telah lama menyumbang besar kepada kewangan negara, tetapi pelaksanaan berterusan cukai keuntungan luar biasa telah membebankan kos dan menjejaskan keseimbangan pasaran, terutamanya kerana syarikat perladangan juga perlu membiayai program subsidi minyak masak kerajaan.
Kenyataan tersebut menegaskan: “Tiada industri lain yang disasarkan secara khusus seperti ini. Cukai keuntungan luar biasa tidak boleh menjadi satu lagi sumber pendapatan kerajaan semata-mata. Ia mesti dilaburkan semula ke dalam sektor perladangan dan komoditi utama untuk memacu penanaman semula, mekanisasi, kelestarian serta mengurangkan beban subsidi minyak masak. Dengan kos semasa yang tinggi, keadaan ini sukar untuk diteruskan.”
Kenyataan bersama ini ditandatangani oleh 13 persatuan industri, termasuk: Persatuan Minyak Sawit Malaysia (MPOA), Persatuan Pemilik Ladang Malaysia (MEOA), Persatuan Pemilik Ladang Sawit Sarawak (SOPPOA), Persatuan Peladang Malaysia Timur (EMPA), Persatuan Pekebun Sawit Daya Sarawak (DOPPA), Persatuan Kilang Penapis Sawit (POMA), Persatuan Pengeluar Minyak Makan Malaysia (MEOMA), Persatuan Pengeluar Oleokimia Malaysia (MOMG), Persatuan Biodiesel Malaysia (MBA), Persatuan Pengeluar Pertanian Malaya (MAPA), Persatuan Pengurus Ladang (ISP), Persatuan Penapis Minyak Sawit Malaysia (PORAM), serta Persatuan Pekebun Kecil Seluruh Negara (NASH).
Persatuan-persatuan ini menekankan empat bidang utama di mana hasil cukai keuntungan luar biasa perlu dilaburkan, termasuklah penanaman semula. Dengan kenaikan kos dan kekurangan insentif, kadar penanaman semula kini perlahan, mengancam pengeluaran masa depan.
Kenyataan itu berkata: “Jika cukai keuntungan luar biasa dimasukkan ke dalam dana bercukai industri yang berstruktur, ia dapat menyediakan pinjaman mudah serta sokongan bersasar bagi melonjakkan pemulihan ladang-ladang tua.”
Bidang kedua ialah menyokong mekanisasi, teknologi, automasi dan solusi tenaga boleh baharu bagi menangani kekurangan tenaga kerja dan kenaikan kos.
Kenyataan itu menjelaskan: “Dana cukai keuntungan luar biasa boleh digunakan untuk R&D, insentif cukai dan projek perintis untuk meningkatkan kecekapan dan mengurangkan kebergantungan kepada pekerja asing.”
Dalam suasana pematuhan industri peringkat global yang semakin ketat, termasuk regulasi penebangan hutan, tuntutan kredit karbon dan standard tenaga boleh baharu, persatuan menegaskan bahawa pelaburan dana ke dalam projek-projek lestari seperti bio-gas, biometana, serta pensijilan karbon adalah amat penting bagi memastikan akses pasar Malaysia terjamin.
Mereka menekankan bahawa apabila harga Minyak Sawit Mentah (CPO) melebihi RM3,900 satu tan, pengeluar kini terpaksa menanggung kerugian besar demi mengekalkan harga siling minyak masak botol RM2.50 sekilogram seperti yang ditetapkan kerajaan.
Kenyataan itu berkata: “Ini tidak mampan. Jurang antara harga sebenar CPO dan harga minyak subsidi semakin melebar, bukan sahaja menekan kewangan pengeluar, malah menimbulkan kebimbangan terhadap kelestarian sistem subsidi itu sendiri.”
Persatuan mendesak kerajaan menyemak semula harga siling minyak masak atau menggunakan dana cukai keuntungan luar biasa untuk menampung kerugian pengeluar.
Mereka turut menggesa semakan segera terhadap paras ambang cukai keuntungan luar biasa, menegaskan bahawa cukai tersebut kini tidak lagi mencerminkan ‘keuntungan luar biasa’ yang sebenar, sebaliknya bertukar menjadi satu langkah punitif. Dengan kos pengeluaran purata kini RM2,600 hingga RM3,000 satu tan dan harga baja naik 30% sejak hujung 2024, cukai sebanyak RM150 satu tan telah menipiskan margin keuntungan secara kritikal, hingga mengancam kelangsungan industri.
Persatuan itu menegaskan komitmen untuk menyokong keselamatan makanan Malaysia, pembangunan luar bandar dan daya tahan ekonomi, namun menegaskan perlunya satu kerangka yang lebih adil.
Kenyataan itu merumuskan: “Dana yang dikutip daripada industri mesti disalurkan semula kepada industri. Menyalurkan semula dana cukai keuntungan luar biasa ke Kementerian Perladangan dan Komoditi merupakan satu-satunya jalan yang adil dan munasabah.”